Bab Touma’ya Şarkı – Muhammad al-Maghut

Güzeldir Bab Touma’daki kadınların gözleri

güzeldir, güzel

Geceye, ekmeğe ve sarhoşlara bakarlarken üzgün bir edayla.

Güzeldir, yataktaki o çingene omuzları

bana gözyaşları ve şehvet veriyor bunlar, anne.

Keşke kaldırımda rengarenk bir çakıl taşı olsaydım

ya da sokakta uzun bir şarkı.

Orada, kaygan çamurun içinde

açlığı ve serseri dudakları hatırlatıyorlar bana

küçük çocuklar

ve sıtma gibi yayılıyorlar

Tanrı’nın ve karanlık sokakların önünde.

Keşke yalnızca bir Şam gülü olsaydım bahçenin birinde

melankolik bir şair tarafından koparılan günün sonunda.

Yahut bir meyhane olsaydım kızıl ahşaptan

yağmurun ve yabancıların uğrak yeri olan.

Şarap ve sinek lekeli pencerelerimden

tembel bir curcuna yayılıyor

umutsuzluğun ve yeşil gözlerin büyüdüğü sokaklarımıza

ve sıska ayakların karanlıkta amaçsızca eğlendiği.

Kilisenin dibinde yeşil bir söğüt olmayı arzuluyorum

yahut kahvehaneden dönen sevgilisi için balık pişiren

ve güzel gözlerinde

mor güvercinlerin uçuştuğu

bir bakirenin göğsündeki altın bir haç olmak istiyorum.

Bab Touma’da küçük bir çocuğun

emdiği memenin kokusunu yayan

gül renkli dudaklarından öpmek istiyorum.

Çünkü ben hâlâ yalnızım, hâlâ kalpsiz

ben bir yabancıyım, anne.

Arapçadan çeviren Cuma Tanık